دنیا به عزای تو یتیمانه گریست
هر مرد و زن و عاقل و دیوانه گریست
من کودک معصوم یتیمی دیدم
آنروز چه مظلوم و غریبانه گریست . . .

او امام عاشقی‏های من است / پیشگام عاشقی‏های من است

او زِ هَر بندی رهامان کرد و رفت / با خداوند آشنامان کرد و رفت

خدایا این چه غوغایی است اینجا

که گوید با شما درد دل ما

اماما رفتنت آتش به جان زد

نه تنها جان که بر روح جهان زد